Zasady łączenia produktów w Etapie 1. diety Montignaca. Celem tej fazy diety jest osiągnięcie wymarzonej wagi. Proces ten trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy w zależności od celu, jaki chcesz osiągnąć. W tym etapie nie możesz łączyć produktów białkowych z węglowodanowymi oraz roślinami strączkowymi.
Zdrowie Kukurydza to tak naprawdę zboże, ale często jest traktowana jak warzywo. Słodkie, żółte ziarna kukurydzy (nazwa botaniczna: Zea mays) często spotykamy w sałatkach, jako dodatek do dań, a coraz częściej jako pyszną kolbę kukurydzy na grillu. Jak na warzywo, kukurydza jest bogata w kalorie (około 100 kcal/100 g). Kukurydzę w różnej postaci można znaleźć w wielu karmach dla psów. Ale czy kukurydza jest jadalna i zdrowa dla mojego psa? Stosowanie zbóż w karmie dla psów jest z wielu powodów bardzo kontrowersyjne, ale kukurydza zajmuje tu szczególną pozycję, choć nie zawsze w pozytywnym znaczeniu. Z pewnością jednak cała kolba kukurydzy nie powinna dostać się w łapy (i zęby) psa. Tak czy nie? Jeśli kukurydza jest przygotowana w odpowiedni sposób, spożywanie jej w niewielkich ilościach nie jest szkodliwe dla zdrowych psów. Istnieją jednak bardziej odpowiednie źródła energii, białka i błonnika dla psów, dlatego nie ma potrzeby włączania kukurydzy do diety. Karmy z dużą zawartością kukurydzy są absolutnie niewskazane dla psów. W tym artykule dowiesz się, dlaczego tak jest, jaka ilość kukurydzy jest dopuszczalna i jak najlepiej podawać kukurydzę Uwaga na całe kolby kukurydzy i nadmierną ilość kukurydzy Absolutnie zakazane dla psów: całe kolby kukurydzy! Pies nie powinien nigdy dostawać kukurydzy w całości: ani z grilla, ani świeżej kukurydzy z pola. Istnieje kilka zagrożeń związanych z kolbą kukurydzy: Niedrożność jelit Cała kukurydza w kolbie jest szczególnie trudna do strawienia dla psów i może szybko doprowadzić do zagrażającego życiu zablokowania jelit. Niedrożność jelit spowodowana spożyciem kukurydzy na kolbie nie jest niestety rzadkością u psów i zawsze stanowi nagły przypadek, ponieważ niedrożność jelit może zagrażać życiu psa. Duszność Niestety, psy połykają duże kawałki kolby kukurydzy, a nawet - w zależności od wielkości - całą kolbę na raz. W tym przypadku istnieje niebezpieczeństwo zadławienia się twardymi kawałkami i wystąpienia zaburzeń oddychania. Zagrożenie zatruciem kukurydzą z pola Jeśli pies dorwie się do całej kolby kukurydzy prosto z pola, należy mu ją natychmiast odebrać. Dzieje się tak dlatego, że kukurydza z pola jest często opryskiwana i może zawierać pestycydy, które są szczególnie niebezpieczne i toksyczne dla psów. Ponadto włoski kolby kukurydzy zawierają toksyczne alkaloidy i pleśnie. Mogą one prowadzić do poważnych zatruć u psów. Dlaczego kukurydza nie powinna stanowić dużego udziału w pożywieniu Zbyt dużo skrobi jest niezdrowe i powoduje tycie Kukurydza ma wysoki indeks glikemiczny, co oznacza, że po jej spożyciu gwałtownie wzrasta poziom cukru we krwi. Z jednej strony wysoki poziom insuliny powoduje odkładanie się tłuszczu, a z drugiej strony obciąża trzustkę, która musi wyrównać poziom insuliny. Dla psów cierpiących na cukrzycę lub nadwagę, kukurydza w większych ilościach jest po prostu niezdrowa. Przy 100 kcal/100 g kukurydza ma dość wysoką zawartość kalorii, co może być niezdrowe dla psów z tendencją do tycia. Jednocześnie skrobia zawarta w kukurydzy przyczynia się do pogorszenia stanu zębów u psów. Kukurydza może powodować problemy trawienne u wrażliwych psów Kukurydza nie jest lekkostrawna, zwłaszcza dla psów wrażliwych, dlatego należy podawać tylko niewielkie jej ilości. W przeciwnym razie może to prowadzić do wzdęć, problemów trawiennych lub zaparć. Objawy niedoboru i problemy behawioralne związane z kukurydzą Dieta bogata w kukurydzę może prowadzić do niedoborów witamin u psów. W przeciwieństwie do wielu innych warzyw, kukurydza prawie nie zawiera tryptofanu. Tryptofan to aminokwas, który jest prowitaminą witaminy B3. Ten stan niedoboru nazywa się pelagra zarówno u ludzi, jak i u psów. Niedobór witaminy B3 u psów może powodować problemy skórne, biegunkę, a także nerwowe zachowanie lub demencję. Tryptofan jest potrzebny w organizmie do produkcji serotoniny. Serotonina z kolei działa równoważąco na psychikę jako tak zwany hormon szczęścia. Według badań naukowych, brak serotoniny u psów może prowadzić do zwiększonego niepokoju, nerwowości lub agresji. Ponadto kukurydza zawiera zbyt dużo tyrozyny, która jest prekursorem noradrenaliny i dopaminy, które z kolei działają jak hormony stresu. Dlatego też niezrównoważona dieta z dużą zawartością kukurydzy może sprzyjać występowaniu u psów zachowań lękowych, nerwowych, a nawet agresywnych. Dlatego podawanie psu pożywienia o wysokiej zawartości kukurydzy, co niestety jest często spotykane w gotowych karmach, nie jest dla niego korzystne. Najlepiej jest zwracać uwagę na skład, ponieważ niektóre karmy dla psów zawierają nie tylko kukurydzę, ale także mączkę kukurydzianą i gluten kukurydziany, co zwiększa ich całkowitą zawartość w karmie. Kukurydza nie jest wystarczającym źródłem białka dla psów Psy potrzebują wysokowartościowych białek jako budulca do budowy komórek ciała. Białka składają się z aminokwasów, a w szczególności aminokwasy egzogenne muszą być pobierane przez psa wraz z pożywieniem. Jednak w przeciwieństwie do mięsa, kukurydza zawiera zbyt mało niezbędnych aminokwasów dla psów. Spośród aminokwasów niezbędnych dla psów, takich jak lizyna i metionina, treonina i tryptofan, tylko 3-10% jest zawartych w kukurydzy. Natomiast mięso mięśni wołowych zawiera 70-85% aminokwasów. W związku z tym białka mogą być w mniejszym stopniu wykorzystywane do budowy nowych białek w organizmie, co jednocześnie prowadzi do zwiększonej utraty azotu, a to z kolei obciąża zarówno wątrobę, jak i nerki psa. Dlatego też psy cierpiące na choroby wątroby lub nerek powinny unikać kukurydzy. Kukurydza nie może zastąpić wysokiej zawartości mięsa w pożywieniu i powinna stanowić jedynie niewielką jego część. Kukurydza zawiera dużo fosforu i mało wapnia Zarówno wapń, jak i fosfor są ważne dla powstawania i metabolizmu kości i zębów. Należy jednak zawsze podawać je w zdrowej proporcji 1,3:1 (Ca:Ph), ponieważ zbyt duża ilość jednego minerału może utrudniać wchłanianie drugiego. Jednak surowa kukurydza zawiera około 90 mg fosforanów i tylko 2,5 mg wapnia, więc karmienie dużą ilością kukurydzy może prowadzić do bardzo złego stosunku fosforu do wapnia. W przypadku większości innych warzyw stosunek wapnia do fosforu jest znacznie Kukurydza zawiera następujące witaminy i minerały Kukurydza zawiera duże ilości ważnych witamin, minerałów i błonnika. W innych warzywach są one jednak często obecne w większych dawkach. Wspomaga wzrost i witalność komórek Kukurydza zawiera około 30 mg kwasu foliowego/100 g, co jest dobrą wartością. Kwas foliowy wspomaga wzrost komórek i bierze udział w tworzeniu krwi. Obecne są również witaminy B1, B2 i B6, które zapewniają witalność i wspomagają pracę układu nerwowego. Lekkie działanie antyoksydacyjne Ziarna kukurydzy zawierają nieco beta-karotenu oraz około 10 mg witaminy C (kukurydza gotowana na parze, nie z puszki). Oba są silnymi przeciwutleniaczami, a beta-karoten jest prowitaminą witaminy A, witaminy oczu. Natomiast na przykład pietruszka zawiera prawie 100 razy więcej beta-karotenu i 18 razy więcej witaminy C. Bezglutenowe zboże Chociaż kukurydza jest zbożem, nie zawiera glutenu. Gluten może powodować nietolerancje pokarmowe również u psów, co nie grozi w przypadku kukurydzy. Błonnik ułatwia trawienie Kukurydza zawiera błonnik pokarmowy, który jest korzystny dla trawienia. Jednak warzywa, takie jak skorzonera czy topinambur, zawierają znacznie więcej błonnika. Reguluje równowagę kwasowo-zasadową Kukurydza zawiera sporo potasu: około 280 mg/100 g, ważnego składnika mineralnego o działaniu odwadniającym. Potas nie może być magazynowany w organizmie i dlatego musi być dostarczany codziennie. Jednak wiele warzyw zawiera co najmniej tyle samo potasu. Dobrze wpływa na mięśnie Kukurydza zawiera duże ilości magnezu, który jest ważny dla prawidłowego funkcjonowania mięśni. Podawanie Jak najlepiej podawać kukurydzę? Postaw na produkty ekologiczne Najlepiej jest podawać kukurydzę z upraw ekologicznych, ponieważ nie jest ona pryskana ani sztucznie nawożona, a zatem nie zawiera szkodliwych substancji oraz optymalną ilość witamin i składników odżywczych. Ponadto nie jest modyfikowana genetycznie, co może mieć negatywne skutki dla zdrowia, takie jak alergie. Najlepiej podawać kukurydzę świeżą i samodzielnie ugotowaną Świeżą lub mrożoną kukurydzę najlepiej jest krótko gotować na parze lub w wodzie bez dodatku przypraw. Ugotowaną kukurydzę krótko przetrzeć, w tej postaci pies najlepiej wykorzysta składniki odżywcze. Czy kukurydza z puszki jest zdrowa dla psa? Kukurydza w puszce może być lepiej trawiona przez psy, ponieważ została zblanszowana, ale często zawiera znacznie więcej cukru niż kukurydza naturalna, co sprawia, że jest mniej zalecana dla psów. Czy mój pies może jeść popcorn? Popcorn jest zwykle mocno solony i/lub słodzony, a do tego polany masłem. Zawiera więc dużo kalorii - ponad 350 kcal/100 g. Sól i cukier są szczególnie niezdrowe dla psów. Dlatego popcorn nie jest dobrym pomysłem dla psów. Jeśli jednak chcesz podawać psu popcorn bez dodatków, możesz to zrobić w niewielkich ilościach. Ale uwaga: bardzo małe psy mogą zadławić się popcornem. Ponadto popcorn może zawsze zawierać ziarna kukurydzy, które nie zostały uprażone. Są one bardzo trudne do strawienia dla psów i mogą prowadzić do bólów brzucha i problemów żołądkowych. Ponadto, podobnie jak w przypadku ludzi, popcorn może utknąć między zębami psa i powodować próchnicę. Dlatego też karmienie psa popcornem nie jest dobrym pomysłem. Czy mój pies może jeść płatki kukurydziane? Zaletą płatków kukurydzianych jest to, że są one łatwiejsze do strawienia przez psy. Ale uwaga: płatki kukurydziane są suszone i dlatego mają więcej kalorii niż naturalna kukurydza. Przed spożyciem należy je namoczyć w wodzie. Ile kukurydzy może zjeść mój pies? Wiele karm dla psów zawiera jako składnik kukurydzę lub mączkę kukurydzianą. Kukurydza jest sycąca i stosunkowo tania, dlatego producenci chętnie ją stosują. Kukurydza nie jest jednak niezbędna w diecie psów i powinna - jeśli w ogóle - stanowić jedynie niewielką część, maksymalnie 10-15% pożywienia. Dla psa o masie ciała 10 kg będzie to około 25-37,5 g w dziennej porcji pożywienia. Dotyczy to wyłącznie świeżej karmy, a nie karmy suchej, która zawiera znacznie bardziej skoncentrowane składniki odżywcze. W przypadku psów wrażliwych najlepiej wcześniej zapytać lekarza weterynarii, czy można podawać im kukurydzę. Jak w przypadku prawie każdej karmy, istnieje ryzyko wystąpienia u psa reakcji alergicznej na kukurydzę. Jeśli u psa wystąpią reakcje alergiczne, takie jak obrzęk, problemy z oddychaniem, wysypka, świąd, kaszel lub inne objawy alergii, należy oczywiście zaprzestać podawania mu kukurydzy i skontaktować się z lekarzem jeszcze warto wiedzieć o kukurydzy? Od tysięcy lat znana w Meksyku W środkowym Meksyku kukurydza jest uprawiana prawdopodobnie od ponad 5 tysięcy lat. Dopiero po odkryciu Ameryki Krzysztof Kolumb (1451-1506) przywiózł kukurydzę do Europy. Jednak w Hiszpanii początkowo hodowano ją tylko jako roślinę ozdobną w ogrodach, a dopiero w XVI wieku Włosi odkryli kukurydzę dla celów rolniczych. Sezon: żniwa kukurydziane przypadają na jesień Stany Zjednoczone są największym eksporterem kukurydzy na świecie. Szczególnie w okresie od sierpnia do jesieni można kupić świeżą kukurydzę uprawianą lokalnie. Przechowywanie Świeże kolby kukurydzy należy przechowywać w lodówce i spożyć w ciągu 2-3 dni, ponieważ nie zachowują długo świeżości. Uwaga: włosy kukurydzy są trujące Znamiona kukurydzy, zwane także włosami lub wąsami, są toksyczne, ponieważ zawierają alkaloidy. Ponadto za zatrucie aflatoksynami mogą być odpowiedzialne toksyczne pleśnie znajdujące się na włosach kukurydzy. To jeszcze jeden powód, dla którego nie należy dawać psu całych kolb kukurydzy. Kukurydza dla psa - podsumowanie Psy zasadniczo nie potrzebują kukurydzy jako pokarmu. Jednak kukurydza w niewielkich ilościach nie jest szkodliwa dla zdrowych psów. Nie powinna ona stanowić więcej niż 10-15% dziennej racji pokarmowej. W szczególności zdrowe psy, które powinny przybrać na wadze i tolerują kukurydzę, mogą być karmione kukurydzą. Jednak w przypadku psów rosnących, chorych lub starych, kukurydza powinna zostać usunięta z jadłospisu. Jeśli podajemy kukurydzę, najlepiej ugotować świeże lub mrożone ziarna kukurydzy, nie doprawiać ich, a następnie przetrzeć. Jest to najlepszy sposób, aby pies mógł je strawić i przetworzyć. Zdrowie Te rośliny są trujące dla psów
Dla porównania w 100g ziaren z ugotowanej, świeżej kolby jest około 66 kalorii.Gotowana kukurydza ma 115 kcal/100 g. Liczą się tylko jadalne części kukurydzy. Gdy kupujesz ją w kolbie, musisz odliczyć masę głąbu i liści: niejadalnych części. Średnia kolba kukurydzy waży ok. 290 g, po pozbawieniu jej liści i głąbu, jadalne
Lekkostrawne posiłki są zalecane w szeregu różnych zaburzeń związanych z funkcjonowaniem układu trawienia, ale nie tylko. Co można jeść na diecie lekkostrawnej, a czego należy unikać? Podpowiadamy, jakie produkty wybierać i jak przygotować posiłki, a także podajemy przykłady różnych typów łatwostrawnego menu. Sprawdź, jak wygląda jadłospis diety lekkostrawnej oraz w jakich sytuacjach i schorzeniach jest treściCo to jest lekkostrawna dieta i czym różni się od tej standardowej?Kiedy zalecana jest dieta lekkostrawna? Wskazania i typy jadłospisówCo jeść na diecie lekkostrawnej? Produkty zalecaneCo ograniczyć na diecie lekkostrawnej? Produkty wymagające kontroliCzego unikać na diecie lekkostrawnej? Produkty i dania niewskazaneJak przyrządzać lekkostrawne dania?Lekkostrawne posiłki – wybór dań na śniadanie, obiad i kolacjęJak spożywać posiłki diety lekkostrawnej?Dieta lekkostrawna – przykładowe jadłospisy w zależności od problemów zdrowotnychLekkostrawne dania dzięki ziołom i przyprawom Co to jest lekkostrawna dieta i czym różni się od tej standardowej?Dieta lekkostrawna, inaczej łatwostrawna, to modyfikacja żywienia podstawowego, polegająca na wykluczeniu produktów i dań trudnostrawnych. Jej zadaniem jest odciążyć układ pokarmowy, zapewniając jednocześnie odpowiednią ilość energii i wszystkich niezbędnych związków łatwostrawna to menu oszczędzające przewód pokarmowy lub jego część w przypadku zaburzeń jego funkcjonowania. Odpowiedni dobór produktów i sposobów przygotowania posiłków ułatwia trawienie i wchłanianie składników odżywczych, wpływając na poprawę stanu odżywienia i zdrowia działanie diety lekkostrawnej wiąże się z wyeliminowaniem ciężkostrawnych produktów i dań, które długo zalegają w żołądku – obfitujących w tłuszcz, błonnik pokarmowy i związki gazotwórcze, a także tych podrażniających układ trawienia, takich jak ocet czy ostre podstawowej diety lekkostrawnej powinien być dobrany w taki sposób, by w przypadku osoby dorosłej dostarczała:ok. 12 proc. energii z białka – ok. 1 g/kg należnej masy ciała lub ok. 65-90 g dziennie, maks. 30 proc. energii z tłuszczów dobrej jakości, pochodzących z roślin 50-65 proc. energii z węglowodanów, 20-25 g błonnika dziennie, szczególnie tego rozpuszczalnego w wodzie. Podane ilości poszczególnych składników mogą się różnić w zależności od schorzenia, którego leczeniu towarzyszy dieta – ograniczeniu podlega zawartość błonnika, tłuszczu, sodu, związków pobudzających wydzielanie soku żołądkowego czy energii. W każdym przypadku indywidualną dietę ustala także:Dieta trzustkowa jest polecana także w chorobach wątroby. Na czym polega?Dieta wątrobowa – co jeść, a czego unikać przy chorej wątrobie?Kiedy zalecana jest dieta lekkostrawna? Wskazania i typy jadłospisówJadłospis diety lekkostrawnej występuje w różnych wersjach, zależnych od ich przeznaczenia, np.: dieta lekkostrawna podstawowa – w niestrawności, chorobach czynnościowych przewodu pokarmowego ( zespole jelita drażliwego), chorobach infekcyjnych z gorączką ( koronawirusem SARS-CoV-2, czyli COVID-19, czy powodującym grypę żołądkową rotawirusem), a także przy unieruchomieniu; dieta lekkostrawna z ograniczeniem tłuszczu i błonnika – w chorobach dróg żółciowych i trzustki; dieta lekkostrawna bogatobiałkowa – w chorobach wątroby, stanach pooperacyjnych, nadczynności tarczycy, chemioterapii; dieta lekkostrawna bogatobiałkowa z ograniczeniem tłuszczu – przy stłuszczeniu wątroby czy po resekcji żołądka; dieta lekkostrawna bogatobiałkowa z ograniczeniem tłuszczu i błonnika – w zespołach upośledzonego trawienia i wchłaniania; dieta lekkostrawna niskobiałkowa – w chorobach wątroby i nerek przebiegających z ich niewydolnością; dieta lekkostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego – w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, nieżyty żołądka i jelit, przepuklinie rozworu przełykowego; dieta lekkostrawna o zmienionej konsystencji: papkowata – w chorobach jamy ustnej i przełyku, przy utrudnionym gryzieniu i przełykaniu, po niektórych zabiegach chirurgicznych i chorobach przebiegających z gorączką (według zaleceń lekarza). Zadbaj o optymalne trawienieMateriały promocyjne partnera Co jeść na diecie lekkostrawnej? Produkty zalecaneJadłospis diety łatwostrawnej w wersji podstawowej opiera się na następujących produktach spożywczych:Produkty zbożowe:czerstwe pieczywo jasne, drobne kasze – manna, kukurydziana, krakowska, jęczmienna, ryż biały, drobne makarony pszenne. Nabiał:mleko (w razie tolerancji), mleko zsiadłe, jogurt, kefir, biały ser, twarożki, jaja gotowane. Mięso i ryby:chuda wołowina i cielęcina, kurczak, chude ryby: pstrąg, sola, leszcz, sandacz, morszczuk, chude wędliny: polędwica, szynka wołowa i wieprzowa. Tłuszcze:masło, słodka śmietanka, oleje roślinne, miękkie margaryny. Warzywa gotowane:marchewka, pietruszka, seler, kalafior, buraki, dynia, cukinia, szpinak, ziemniaki. Warzywa surowe:sałata, cykoria, natka pietruszki, koperek, pomidor bez skórki, marchew starta z jabłkiem. Owoce – dojrzałe, bez skórek i pestek:jabłka, morele, brzoskwinie, pomarańcze, banany, inne. Słodycze:miód, dżemy bez pestek, przeciery owocowe. Przyprawy:sól, cukier, sok z cytryny, koperek, kminek, cynamon, wanilia, majeranek. Pomysły na lekkostrawne śniadanie, obiad i kolację. Polecamy... Co ograniczyć na diecie lekkostrawnej? Produkty wymagające kontroliNa diecie lekkostrawnej należy ograniczyć spożycie tych produktów, które nie są dobrze tolerowane. Pewne z nich można jeść w małych ilościach, co jest kwestią indywidualną i często związaną z aktualnym stanem zdrowia, a więc podlegającą modyfikacji. Ograniczeniom podlegają zwłaszcza związki błonnikowe, których dzienne spożycie nie powinno przekraczać ok. 24 g. Jak to zrobić, wciąż jedząc warzywa i owoce w ramach głównych posiłków? Poleca się:młode warzywa o delikatnej strukturze, np. młoda marchew czy dynia, dobrze dojrzałe owoce, jak np. banany, usuwanie twardych i włóknistych części warzyw, np. skórki szparagów czy kalarepy, gotowanie warzyw, które zmiękcza błonnik, usuwanie skórek z warzyw, np. przez sparzenie i obranie pomidora, usuwanie skórek z owoców, np. przez przecieranie przez sito, usuwanie pestek z owoców, np. malin, ścierania warzyw na tarce. Produkty dozwolone w ograniczonej ilości (i tylko przy ich tolerancji) w podstawowej diecie lekkostrawnej to:produkty zbożowe: pieczywo graham, nabiał: sery żółte, jaja na twardo, warzywa: ogórki kiszone bez skórki, młody zielony groszek, owoce: truskawki, maliny, przecier lub sok z porzeczek, słodycze: kakao, czekolada, cukierki, przyprawy: majonez, chrzan. Czego unikać na diecie lekkostrawnej? Produkty i dania niewskazaneDieta lekkostrawna wymaga wyeliminowania źle tolerowanych produktów, choć niektóre z wymiennych pokarmów mogą nie powodować przykrych objawów ze strony przewodu pokarmowego – ważna jest ciągła obserwacja niezalecane w ramach podstawowej diety lekkostrawnej to:Produkty zbożowe:bardzo świeże pieczywo żytnie, grube kasze – pęczak, gryczana, grube makarony. Nabiał:przetwory mleczne przekwaszone, sery pleśniowe, sery topione, jaja smażone. Mięso i ryby:wieprzowina, baranina, kaczka, gęś, inne tłuste mięsa, węgorz, halibut, węgorz, pasztetowa, mortadela, kiełbasa, inne tłuste wędliny, wędzone przetwory mięsne i rybne, konserwy mięsne i rybne. Tłuszcze:smalec, łój, słonina, boczek, twarda margaryna. Warzywa:kapusty, papryka, cebula, por, szczypiorek, nasiona roślin strączkowych: groch, fasola, soczewica, bób itp. Owoce:suszone, niedojrzałe, orzechy. Słodycze:chałwa, słodycze tłuste, słodycze z orzechami. Przyprawy:ostre przyprawy, pieprz i pikantna papryka, ocet, musztarda. Jak przyrządzać lekkostrawne dania?Wybór lekkostrawnych produktów to tylko pierwszy krok do przestrzegania zaleceń diety – równie ważny jest sposób ich obróbki kulinarnej (a potem sposób spożywania). Wykluczeniu podlegają potrawy:smażone, odsmażane, wędzone, pieczone tradycyjnie, zapiekane, grillowane, z dodatkiem octu, z dodatkiem ostrych przypraw, z dodatkiem zasmażek, z dodatkiem warzyw kapustnych, z dodatkiem warzyw cebulowych, z dodatkiem nasion roślin strączkowych. Zalecane metody przygotowania dań:gotowanie w wodzie gotowanie na parze, duszenie bez dodatku tłuszczu, pieczenie we własnej wilgoci, np. w naczyniu żaroodpornym czy pergaminie, „smażenie” na wodzie, „smażenie” na parze z dodatkiem masła, wydłużenie czasu gotowania, rozdrabnianie, np. przecieranie i miksowanie, wyciskanie soków, spulchnianie potraw poprzez dodawanie ubitego białka jaja lub bułki pszennej namoczonej w wodzie lub mleku, dodawanie tłuszczu w małych ilościach tylko do gotowych potraw, zagęszczanie dań zawiesiną mąki w wodzie lub mleku, ew. żółtkiem lub nieukwaszoną śmietanką. Lekkostrawne posiłki – wybór dań na śniadanie, obiad i kolacjęJadłospis diety łatwostrawnej należy układać z uwzględnieniem zaleceń dotyczących sposobu przygotowania zalecane na diecie łatwostrawnej:Potrawy z mąki i kasz:dozwolone kasze gotowane na sypko i rozklejane, pierogi leniwe, lane kluski budynie z dodatkiem dozwolonych owoców, budynie z dodatkiem mięsa i dozwolonych warzyw. Jajka:jajka na miękko, jajecznica na parze, jaja sadzone na parze, jaja w koszulkach. Zupy:zupy mleczne, krupniki, zupy owocowe, czyste zupy jarzynowe czyste zupy na nietłustych wywarach mięsnych i kostnych, zupy jw. zagęszczane mąką z mlekiem lub śmietaną. Potrawy z mięsa i ryb:dania gotowane, dania duszone, dania pieczone we własnej wilgoci, potrawki, pulpety, budynie. Warzywa:gotowane w wodzie lub na parze z dodatkiem świeżego masła, duszone, pieczone we własnej wilgoci. Ziemniaki:ziemniaki gotowane, purée z ziemniaków. Sosy:sos koperkowy, sos majerankowy, sos potrawkowy, inne sosy o łagodnym smaku ze śmietanką, masłem lub żółtkiem albo podprawiane zawiesiną mąki i mleka. Desery:kompoty, kisiele, galaretki, musy, kremy z mleka, budynie, biszkopty, ciasta drożdżowe. Napoje:herbata, kawa zbożowa, mleko, soki i napoje z dozwolonych owoców i warzyw. Dania ograniczane na diecie łatwostrawnej:Potrawy z mąki i kasz:zacierki, kluski kładzione. Zupy:ogórkowa z ogórków bez skórek. Desery:kruche serniki, ciasta piaskowe. Napoje:słabe kakao. Dania niewskazane na diecie łatwostrawnej:Potrawy z mąki i kasz:smażone, np. placki, kluski francuskie, kotlety z kaszy. Jaja:smażone sadzone, smażona jajecznica, jaja na bekonie, boczku itp. Zupy:kapuśniak, grochówka, zupy na zasmażce, zupy w proszku. Potrawy mięsne i rybne:smażone, duszone, pieczone w tradycyjny sposób. Warzywa:zasmażane, konserwowane octem. Ziemniaki:ziemniaki smażone, placki ziemniaczane, frytki, czipsy. Sosy:ostre, na zasmażce, na tłustym wywarze mięsnym lub kostnym. Desery:pączki, ciastka z kremem, faworki, ciastka francuskie, ciastka kruche, torty. Napoje:alkoholowe, mocne kakao, czekolada do picia. Warto przeczytać:Jak alkohol działa na mózg i organizm człowieka? Jak spożywać posiłki diety lekkostrawnej?Na diecie lekkostrawnej ważny jest nie tylko wybór odpowiednich produktów, a unikanie innych, ale także sposób spożywania posiłków:codzienną rację pokarmową należy rozłożyć między 5-6 posiłków, posiłki powinny być małe objętościowo, jeść należy regularnie co 2-3 godziny, pierwszy posiłek powinno się zjeść w ciągu 1 godziny od przebudzenia, ostatni posiłek można zjeść nie później niż na 2-3 godziny przed snem, na ostatni posiłek nie należy jeść owoców ani słodyczy, trzeba dokładnie przeżuwać każdy kęs jedzenia, posiłki powinny być przygotowane i zjedzone tego samego dnia, nie należy pić w trakcie jedzenia ani bezpośrednio po nim, między posiłkami można pić tylko wodę mineralną lub inne obojętne napoje, np. słabą herbatę bez cukru, trzeba wypijać co najmniej 1,5 litra płynów dziennie, tłuszcz w postaci dobrej jakości oleju można dodawać do gotowych potraw, ale nie podczas ich przygotowania, dozwolone warzywa należy jeść w co najmniej 3-4 posiłkach dziennie, należy spożywać 2-3 porcje bezcukrowego nabiału dziennie, zalecane spożycie ryb to 3 porcje tygodniowo, nie powinno się jeść więcej niż 1-2 małe porcje słodyczy w tygodniu, należy ograniczyć sól, trzeba unikać wykluczonych produktów, ostrych przypraw, tłustego mięsa i wędlin oraz alkoholu. Dieta lekkostrawna – przykładowe jadłospisy w zależności od problemów zdrowotnychPosiłki różnych odmian diety lekkostrawnej bazują na podobnych produktach, ale w zależności od stanu pacjenta mogą wymagać modyfikacji pod kątem ilości konkretnych lekkostrawna podstawowa:Śniadanie: kawa zbożowa z mlekiem 2 proc. tł., bułka pszenna z masłem, chudy twaróg, polędwica z indyka, pomidor bez skórki. Drugie śniadanie: chleb pszenny, pasta z mięsa drobiowego i warzyw, koktajl z malinami bez pestek. Obiad: rosół warzywny z kaszą manną, klopsiki cielęce w sosie cytrynowym, purée z ziemniaków, gotowana marchewka z selerem, kompot z jabłek. Podwieczorek: kisiel mleczny z sokiem owocowym, biszkopt. Kolacja: pierogi leniwe z masłem, mus morelowy, herbata z cukrem i cytryną. Dieta lekkostrawna z ograniczeniem tłuszczu:Śniadanie: kawa zbożowa z mlekiem 1,5 proc. tł., bułka pszenna z masłem, polędwica z indyka, pomidor bez skórki. Drugie śniadanie: bułka pszenna, chudy serek homogenizowany, pieczone jabłko, słaba herbata. Obiad: zupa krem z selera z grzankami, klopsiki cielęce z białkiem jaja w sosie koperkowym, purée z ziemniaków, duszona marchewka, kompot z jabłek. Podwieczorek: jogurt naturalny 0,5 proc. tł. z bananem i morelą, Kolacja: ryż z duszonym indykiem i dozwolonymi warzywami, herbatka owocowa. Dieta lekkostrawnej bogatobiałkowa:Śniadanie: zupa mleczna, bułka pszenna z masłem, polędwica drobiowa, słaba herbata. Drugie śniadanie: chleb pszenny z masłem, pasta z sera twarogowego, chudej ryby i koperku, napój owocowy. Obiad: krupnik, potrawka cielęca, purée z ziemniaków z mlekiem i koperkiem, zielona sałata z sosem jogurtowym, kisiel mleczny, herbata z cukrem. Podwieczorek: serek homogenizowany z bananem i jabłkiem, Kolacja: risotto z mięsem drobiowym i dozwolonymi warzywami, herbata z mlekiem. Dieta lekkostrawna z ograniczeniem związków pobudzających wydzielanie soku żołądkowego:Śniadanie: kawa zbożowa z mlekiem 2 proc. tł., czerstwe pieczywo pszenne z masłem, pasta z mięsa cielęcego i warzyw, słaba herbata z cukrem. Drugie śniadanie: czerstwa bułka z masłem, twarożek ze śmietanką, napój owocowy. Obiad: zupa krem jarzynowa z grzankami, klopsiki drobiowe w sosie beszamelowym, purée z ziemniaków, szpinak, kompot z jabłek. Podwieczorek: jogurt naturalny z musem morelowym, Kolacja: makaron nitki z jabłkiem i masłem, herbata z mlekiem 2 proc. tł. Dieta lekkostrawna papkowata (o zmienionej konsystencji):Śniadanie: kawa zbożowa z mlekiem, pieczywo pszenne namoczone w mleku, zmiksowana pasta z szynki i masła. Drugie śniadanie: bułka pszenna namoczona w mleku, jajko ugotowane na miękko, napój owocowy. Obiad: zupa krem jarzynowa z marchewki, pietruszki, selera i ziemniaków, budyń z mięsa cielęcego z sosem pomidorowym, papka z ziemniaków z mlekiem, herbata z cukrem. Podwieczorek: koktajl z przetartymi owocami, Kolacja: papka z ryżu, twarogu i jabłka, herbata z mlekiem. Domowe sposoby na wzdęcia i gazy. Jak poradzić sobie z tą uciążliwą dolegliwością?Kamienie w woreczku żółciowym – objawy, dieta i leczenieLekkostrawne dania dzięki ziołom i przyprawomStrawność posiłków w mniej restrykcyjnych wersjach diety lekkostrawnej (i na co dzień) można zwiększyć poprzez dodatek do potraw ziół i przypraw korzennych, które pomagają też ograniczyć efekty uboczne spożycia niektórych produktów, takie jak wzdęcia. Zawarte w nich olejki eteryczne powodują rozkurczenie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, poprawiają perystaltykę jelit, wydzielanie soku żołądkowego i żółci, wywierają efekt wiatropędny. Mają też działanie antybakteryjne, przeciwgrzybicze oraz przeciwzapalne, a mięta wykazuje również właściwości przeciwbólowe. Świeże i suszone zioła polecane w ramach diety lekkostrawnej podstawowej to zwłaszcza:bazylia pospolita, czarnuszka siewna, cząber ogrodowy, bylica estragon, gorczyca biała, hyzop lekarski, jałowiec pospolity, kminek zwyczajny, kolendra siewna, koper ogrodowy, lubczyk ogrodowy, majeranek ogrodowy, melisa lekarska, mięta pieprzowa, pietruszka zwyczajna, szałwia lekarska, trybula ogrodowa, tymianek właściwy. Przyprawy, które wspierają zdrowie. Oto 10 dodatków o niezwykłych właściwościachW trawieniu posiłków pomagają również przyprawy korzenne, a zwłaszcza:anyż gwiazdkowaty, gałka muszkatołowa, goździki, imbir, kurkuma, papryka, pieprz czarny, ziele angielskie, wanilia.
Mąka kukurydziana jest lekkostrawna, nie podrażnia żołądka, stąd znajduje zastosowanie w przygotowywaniu dań dla osób starszych oraz niemowląt. Zawiera, aż 3 g żelaza w 100 g, dlatego może stanowić dobry surowiec do wypieków dla osób z anemią z niedoborami żelaza w diecie oraz o wysokim wysiłku fizycznym, który determinuje
Kukurydza jest bardzo znaną przynętą wędkarską. Używa się jej najczęściej do połowu ryb karpiowatych, zwłaszcza karpi, amurów, leszczy oraz linów. W zależności od pory roku i rodzaju łowiska, kukurydzę stosuje się w formie surowej lub konserwowanej. Kukurydzę należy wsypać do naczynia, zalać wodą i moczyć przez 24 godz. Namoczoną, po dolaniu wody, gotować na wolnym ogniu, pod przykryciem, przez 8–10 godzin. Trzeba pilnować, aby w czasie gotowania ziarna były cały czas przykryte pod wodą. Gdy zaczynają pękać, wsypać łyżeczkę mąki kukurydzianej i gotować jeszcze przez 10 min, po czym garnek odstawić i ostudzić ziarna. Dopiero po całkowitym ostudzeniu wylać wodę z garnka. Kukurydza jest lubiana przez karpie, duże leszcze i czasami duże płocie. Spośród zbóż najpopularniejszą przynętą są nasiona kukurydzy. Mają wielkość, która ogranicza brania małych ryb. Ich żółty kolor jest bodaj najlepiej widocznym kolorem, szczególnie na dużych głębokościach. Na haczyk nadają się zarówno ziarna kukurydzy konserwowej, jak i gotowane ziarna dojrzałej kukurydzy. Te ostatnie są większe i znacznie twardsze, dlatego nadają się do łowienia dużych ryb. Kukurydzę na przynętę można ulepszać, dodając do niej aromaty albo nawet barwniki (czerwony, pomarańczowy). W sklepach wędkarskich dostępna jest gotowa aromatyzowana i barwiona kukurydza przynętowa. Kukurydza jest dobra na płocie, leszcze, karpie, a także karasie. Kukurydzę konserwową zakładamy na następujące rozmiary haków: jedno ziarno - numer 14, dwa ziarna - numer 10,trzy ziarna numer 8. Wędkarstwo / blog Dlaczego ryba nie bierze ? Jest tysiąc i jeden powodów, dla których z wypraw wędkarskich wracamy z pustą siatką. Może to być pogoda, ciśnienie atmosferyczne, wysoki lub niski stan wody, zanieczyszczenia, księżyc, wiatr i Bóg wie co jeszcze sprawia, że ryba bierze albo nie. Bywają lata, co do tego nieomal wszyscy są zgodni, że ryby mają wyjątkowo słaby apetyt. Nawet tam, gdzie ich nie brakuje, brania są mizerne. Sandacz - gdzie, kiedy, jak i na co łowić Autor: Poradnik wędkarski • 13 Jun, 2021 Ten typowy drapieżnik często napada na małe ryby, łapie je paszczą od tyłu, najczęściej podczas gonitwy. Sandacz charakteryzuje się małym pyskiem, nie połyka zdobyczy od razu, trzyma więc ją dotąd w uścisku, aż mu się wyda, że zdobycz została już zaduszona. Rozluźnia wówczas mięśnie paszczy i przygotowuje się do połknięcia kąska ustawiając ofiarę głową do pyska. To „poprawianie” zdobyczy do przełknięcia jest najczęstszą przyczyną porażki wielu wędkarzy. Często popełnianym błędem jest zacinanie w tym właśnie momencie, po przez które następuje wyrwanie rybie zdobyczy z pyska. Skoczogonki - zwalczać czy też nie Autor: Poradnik wędkarski • 05 Jun, 2021 W ogrodnictwie potrafią siać spustoszenie, a w wędkarstwie ? Okazuje się, że te na ogół niemile widziane stworzenia potrafią nieść pozytywne skutki własnym towarzystwem. Zakładając własną farmę dżdżownic okazać się może, że zupełnie przez przypadek sprowadziliśmy niechcianego przyjaciela jakim jest skoczogonek. Małe żyjątko wielkości ok 2mm żyjące w ziemi. I z ta właśnie ziemią najczęściej sprowadzamy je do własnych farm, czy też przydomowych kompostowników. O ile w tym drugim przypadku możliwe, że nawet ich nie zauważymy, to własnej farmie liczącej 15 - 20 litrów nie sposób ich nie dostrzec. W sprzyjających warunkach, często wieczorem, w porach kiedy karmimy dżdżownice potrafi być ich masa. W momencie kiedy pierwszy raz je zauważyłem, nie ukrywam wpadłem w lekką panikę. Pierwsza myśl była taka, że te małe stworzenia wyeliminują lokatorów o których tak dbam. I zaczęło się poszukiwanie informacji, googlowanie... Jaka żyłka do metody spławikowej ? Autor: Poradnik wędkarski • 05 Jun, 2021 Żyłka, żyłce nie równa, o czym przekonał się z pewnością nie jeden spławikowiec. Bardzo często stawiając pierwsze kroki warto zwrócić uwagę, czy żyłka, którą zamierzamy zastosować, będzie odpowiednią do naszej metody czy też techniki. O ile, pierwsze kroki pozwalają, lub też wybaczają używanie żyłek uniwersalnych, często tak zwanych "pierwszych lepszych z brzegu", to z czasem nabywanych umiejętności nasze wymagania i potrzeby stawać się będą coraz większe. Pokaż więcej
Skrobia kukurydziana jest obecna w kuchni od bardzo dawna. Najczęściej wykorzystuje się ją do zagęszczania potraw lub jako dodatek do wypieków w celu nadania im odpowiedniej konsystencji. Co prawda składnik ten nie wyróżnia się wieloma wartościami odżywczymi, jednak znajduje zastosowanie w kuchni ze względu na swoje właściwości technologiczne. Skrobię kukurydzianą wyróżnia
Zalecenia dietetyczne - dieta łatwostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego Dieta łatwostrawna (lekkostrawna) różni się od diety podstawowej doborem produktów spożywczych i sposobem przygotowania potraw. Dieta ma na celu nieobciążanie przewodu pokarmowego pod względem zarówno ilościowym jak i jakościowym. Powinna ona pokrywać zapotrzebowanie kaloryczne i na składniki odżywcze jak dla osoby zdrowej. Produktami działającymi pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego są: potrawy smażone na tłuszczu, sosy przyrządzane na zasmażkach, mocne wywary z mięsa łub kości, esencjonalne wywary z warzyw i grzybów, galarety z mięsa i z ryb, kawa naturalna i mocna herbata, produkty marynowane, potrawy smażone, pieczone, ostro przyprawione, konserwy mięsne i rybne, alkohol. W celu zmniejszenia drażnienia mechanicznego błony śluzowej żołądka z diety wyklucza się pieczywo razowe, grube kasze, surowe warzywa i owoce, ponieważ są one źródłem dużej ilości błonnika pokarmowego. Aby nie drażnić termicznie ścian żołądka nie należy podawać potraw zbyt gorących i zbyt zimnych (np. prosto z lodówki). Ograniczenia w spożywaniu warzyw i owoców mogą prowadzić do niedoborów witamin, dlatego należy zwrócić szczególną uwagę na umiejętny dobór produktów zawierających witaminy oraz podawać suplementy. Tłuszcze mają pewną zdolność do hamowania wydzielania kwasu solnego i spowolniają opróżnianie się żołądka, co jest zjawiskiem korzystnym w omawianej diecie. Jednak ilość tłuszczu w diecie nie powinna dostarczać ponad 30% z wartości energetycznej diety. Obok tłuszczów łatwo strawnych, czyli śmietanki i masła, w diecie powinny być użyte tłuszcze roślinne. W celu skrócenia czynności żucia, które działa pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego, potrawy powinny być rozdrobnione, mogą też mieć konsystencję papkowatą. Posiłki powinny być spożywane 5 razy dziennie, o stałej porze i nie być zbyt duże objętościowo. Obfite posiłki mogą pobudzać czynność wydzielniczą żołądka. Małe i często podawane posiłki powodują ciągłe rozcieńczanie soku żołądkowego i sprzyjają gojeniu się owrzodzeń żołądka. Przygotowując jadłospisy, należy uwzględnić indywidualne upodobania pacjenta, a zwłaszcza wykluczać te produkty i potrawy, które są źle tolerowane. Zadania diety Dieta łatwostrawna z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego jest przeznaczona dla chorych cierpiących na chorobę wrzodową żołądka i dwunastnicy. Wykorzystywana jest w okresie trwania choroby wrzodowej, jak również w okresie rekonwalescencji. Stosowana jest także w nieżytach żołądka, w refluksie żołądkowo-przełykowym. Może być też stosowana w innych schorzeniach. Zalecenia żywieniowe • Jeść 5 małych objętościowo posiłków w ciągu dnia; • Posiłki spożywać o regularnych porach z 2 - 3 godzinnymi przerwami; • Między posiłkami można tylko pić wodę mineralną lub inne napoje obojętne, np. słabe niesłodzone napary herbaty; • Pierwszy posiłek należy spożywać w ciągu pierwszej godziny po przebudzeniu; • Ostatni posiłek należy spożywać około 2 - 3 godziny przed snem; • Należy spożywać posiłki świeżo przygotowane (przyrządzane tego samego dnia); • Potrawy należy bardzo dokładnie żuć; • Należy unikać spożywania owoców oraz słodyczy na ostatni posiłek; • Nie należy pić w trakcie posiłku; • Należy wypijać co najmniej 1,5 litra płynów dziennie; • Tłuszcze dobrej jakości (olej, oliwa z oliwek, olej lniany) należy dodawać do gotowych potraw; • Dozwolone warzywa należy spożywać w co najmniej 3-4 posiłkach w ciągu dnia; • Powinno się spożywać 2 - 3 porcje chudego niesłodzonego nabiału dziennie; • Należy spożywać co najmniej 3 porcje ryb tygodniowo; • Należy znacznie wykluczyć spożycie tłustego mięsa i tłustych wędlin; • Słodycze należy ograniczyć do 1 - 2 małych porcji w ciągu tygodnia; • Należy ograniczyć sól i ostre przyprawy; • Należy bezwzględnie unikać alkoholu; Ponadto: Zaleca się suplementować dietę preparatami korzystnie wpływającymi na śluzówkę przewodu pokarmowego: Green Care, Ocean 21 ! lub Spirulina Chlorella, AC Zymes, oraz: Stress Management, C 300 lub C 1000, Vital – do grupy krwi, Witamina D; • Zaleca się zażywanie enzymów wraz z posiłkami - Digestive Enzymes lub Meal Time; Regularne przyjmowanie preparatów może pozwolić na złagodzenie lub usunięcie dolegliwości związanych z chorobą oraz na rozszerzenie diety; • Ruch każdego dnia co najmniej 30 minut, o intensywności adekwatnej do stanu zdrowia i wydolności fizycznej, bez czynności nadmiernie obciążających mięśnie brzucha; Łyżkę nasion lnu zaleć szklanką wrzątku, zagotować. Poczekać, aż przestygnie, odcedzić, a następnie wypić (najlepiej na noc), wywar powinien mieć konsystencję gęstego kisielu. Stosować 7 dni, po czym powtórzyć po tygodniowej przerwie. Najkorzystniejszy schemat jadania posiłków: – śniadanie: – II śniadanie: – obiad: – podwieczorek: – kolacja: - 19, najpóźniej jeśli jemy podwieczorek, a spać kładziemy się ok. Produkty i potrawy dozwolone i przeciwwskazane w diecie łatwostrawnej z ograniczeniem substancji pobudzających wydzielanie soku żołądkowego Nazwa produktu lub potrawy Zalecane Przeciwwskazane Produkty zbożowe Pieczywo jasne, mąka orkiszowa, pszenna jasna, drobne kasze (manna, krakowska, jęczmienna łamana), płatki owsiane, jęczmienne, ryż, drobne makarony. Pieczywo razowe żytnie i pszenne, rogaliki francuskie, grube kasze (pęczak, gryczana) grube makarony, mąka razowa, mąka żytnia. Mleko i produkty mleczne Mleko zsiadłe, białe sery chude i półtłuste, serek homogenizowany. Kefiry, jogurty, sery żółte i topione, sery pleśniowe, Feta, serek typu „Fromage". Jaja Gotowane na miękko, w koszulkach, ścięte na parze w postaci jajecznicy, jaja sadzone, omlety, żółtka do zaprawiania zup. Gotowane na twardo, smażone w zwykły sposób, jaja w majonezie. Mięso, wędliny i ryby Mięsa chude: wołowina, cielęcina, kurczak, indyk (najlepiej mięso z piersi i bez skóry), królik, ryby chude, wędliny chude. Mięsa tłuste: baranina, wieprzowina, gęś, kaczka, ryby tłuste i wędzone, wędliny tłuste, pasztety, wędliny podrobowe, mięso peklowane, konserwy mięsne i rybne. Tłuszcze Masło, słodka śmietanka, oleje roślinne: rzepakowy, oliwa z oliwek, sojowy, lniany. Śmietana, smalec, słonina, boczek, łój, margaryny twarde. Ziemniaki Gotowane, gotowane tłuczone i puree. Frytki, ziemniaki smażone, placki ziemniaczane, pyzy, chipsy. Suche strączkowe Żadne. Wszystkie są zabronione: groch, fasola, bób, soczewica, soja. Warzywa Marchew, kalafior, buraki, dynia, szpinak, kabaczki, młody zielony groszek, młoda fasolka szparagowa; warzywa z wody z dodatkiem świeżego masła bez zasmażek, na surowo: zielona sałata, cykoria, pomidory bez skórki, utarta marchewka z jabłkiem. Wszystkie warzywa kapustne (czasem dopuszcza się niewielki dodatek kapusty włoskiej), papryka, szczypiorek, cebula, ogórek, rzodkiewka, kukurydza, warzywa zasmażane, warzywa konserwowane octem, grzyby. Owoce Owoce dobrze dojrzałe bez pestek i skórki, gotowane ew. przetarte: jabłka, truskawki, morele, brzoskwinia; rozcieńczone soki z owoców jagodowych (maliny, jeżyny, porzeczki) lub cytrusów. Ewentualnie - niewielkie ilości przetartych owoców surowych. Wszystkie owoce surowe, gruszki, śliwki, czereśnie, agrest, owoce suszone, orzechy. Cukier i słodycze Cukier, miód, dżemy bez pestek w ograniczonej ilości. Chałwa, czekolada, słodycze zawierające tłuszcz, kakao, orzechy. Przyprawy Tylko łagodne: sól, cukier, sok z cytryny, koper zielony, wanilia, majeranek, melisa. Ostre przyprawy: ocet, pieprz, musztarda, papryka, chrzan, maggi, kostki bulionowe. Zupy Kleiki, krupnik z dowolnej kaszy, zupa jarzynowa z dowolnych warzyw (ew. przetarta), zupa ziemniaczana, zupy zagęszczane zawiesiną mąki w wodzie lub słodkiej śmietance - bez zasmażek, zupy zaciągane żółtkiem lub z dodatkiem świeżego masła. Rosół, zupy na wywarach z mięsa lub z kości, zupy zaprawione zasmażkami lub kwaśną śmietaną, zupy z proszku, zupy z przeciwwskazanych owoców lub warzyw, kapuśniak, zupa ogórkowa, fasolowa, grochówka, cebulowa, grzybowa. Potrawy z mąki i kaszy Kasze gotowane na sypko lub rozklejone, budynie z kaszy z dodatkiem mięsa, warzyw, pierogi leniwe. Smażone, kotlety z kaszy, kluski kładzione, francuskie, zacierki. Potrawy mięsne i rybne Gotowane, duszone bez uprzedniego obsmażania, pieczone w folii aluminiowej, w rękawie foliowym lub w pergaminie, potrawki, pulpety, budynie. Smażone, duszone, pieczone w sposób tradycyjny. Desery Kompoty z dozwolonych owoców, z owoców pestkowych kompoty przecierane, kisiele, musy, galaretki - z owoców dozwolonych; owoce, biszkopty, ciasto drożdżowe, wszystkie desery mało słodzone. Torty i ciasta z kremem lub z bitą śmietaną, pączki, faworki, tłuste ciasta, ciasta francuskie, piaskowe, kruche, makowiec. Napoje Herbata, mleko, kawa zbożowa z mlekiem. Mocna herbata, kawa naturalna, napoje gazowane, kakao, płynna czekolada, napoje alkoholowe. Metody przyrządzania posiłków Dozwolone gotowanie w wodzie i na parze, duszenie bez obsmażania w tłuszczu, pieczenie w folii aluminiowej, w rękawie foliowym, w pergaminie. Przeciwwskazanymi są: smażenie, grillowanie. Tłuszcz najlepiej dodawać do gotowych potraw. Do zagęszczania zup i potraw można wykorzystać zawiesinę z mąki i śmietanki lub wody. W celu zwiększenia rozdrobnienia posiłków można podawać zupy przecierane. Soki z warzyw i owoców podawać rozcieńczone z wodą. Temperatura potraw nie powinna być ani za wysoka, ani za niska, aby nie nastąpiło podrażnienie termiczne błony śluzowej żołądka. Jeżeli stan zdrowia na to pozwala, można do diety sporadycznie włączać pewne produkty, pod warunkiem, że nie będą po ich spożyciu występowały dolegliwości bólowe. Są to: Słaba naturalna kawa Pieczywo pszenne razowe z dodatkiem słonecznika Ser żółty z obniżoną zawartością tłuszczu Brokuły Kalafior Wiśnie Śliwki Kiwi Melon Pamiętaj! Ważne jest obserwowanie i słuchanie sygnałów swego organizmu. Należy wykluczać z diety te produkty i potrawy, które są przez organizm nieprzyswajalne, nawet jeżeli są z grupy „zalecanych”. Wraz z poprawą stanu zdrowia powoli wprowadzać produkty wartościowe, takie jak owoce i warzywa - najpierw gotowane al dente, potem próbować surowe przeciery i w końcu surowe owoce i warzywa. Dobór produktów uzależnia się bowiem od indywidualnej tolerancji każdej osoby. Przykładowy jadłospis Śniadanie: Chleb pszenny z masłem, polędwica z indyka, pomidor, banan, słaba herbata II śniadanie: Kajzerka z chudym serem twarogowym i powidłami śliwkowymi, napój owocowy Obiad: Krupnik z kaszy jęczmiennej Klopsiki drobiowe w sosie koperkowym, ryż, marchewka gotowana z odrobiną masła Jabłko pieczone z dżemem z dzikiej róży z sosem waniliowym Podwieczorek: Galaretka z jabłkiem, herbatniki Kolacja: Zapiekanka z makaronu i warzyw, sałata z oliwą z oliwek i ziołami, herbata owocowa śniadanie kawa zbożowa, pieczywo mieszane, pasta z indyka i warzyw, powidła śliwkowe II śniadanie jajko na miękko, pieczywo mieszane, sałata, herbata obiad żurek z grzankami, klopsiki z indyka gotowane w sosie cytrynowym, ziemniaki puree, sałatka z pomidorów bez skórki, mus z przetartych jabłek podwieczorek galaretka owocowa, herbatniki kolacja pierogi leniwe, sałatka z włoszczyzny z oliwą, herbata ziołowa - Oliwa z oliwek zobacz, jaką wybrać>> Przykład diety lekko strawnej stosowanej w przewlekłym zapaleniu jelit śniadanie herbata gorzka, bułka czerstwa, jajecznica na parze II śniadanie sucharek, twarożek z przecierem z dyni, herbata ziołowa obiad sok warzywny świeży rozcieńczony wodą przegotowaną, pulpet cielęcy, ziemniaki puree, marchewka puree podwieczorek kisiel z wywaru czarnych jagód, biszkopty kolacja ryż z marmoladką z jabłek, herbata z melisy. Ocena dietetyka: Mięso z indyka to jedno z najlepszych źródeł pełnowartościowego białka na naszym stole. Ilość kalorii w chudych częściach indyka, np. w piersi bez skóry jest niewielka – 84 kcal/100 g, podobnie jak u ryb morskich np. dorsza, mintaja. Korzystnie jest dostosować zalecenia żywieniowe - dieta lekkostrawna z dietą zgodną z grupą krwi. Należy wybierać produkty żywnościowe spośród zalecanych i obojętnych dla danej grupy krwi. Przykładowy jadłospis dieta lekkostrawna dla grupy krwi AB Dieta jest stopniowo rozszerzana, w miarę poprawy stanu pacjenta. I Dzień Śniadanie: Kleik ryżowy z jabłkiem Napar z suszonych czarnych jagód II Śniadanie: Zmiksowane jabłko Obiad: Zupa jarzynowa przecierana Marchewka gotowana i olej lniany – zmiksować Herbata rumiankowa Podwieczorek: Gruszka gotowana Kolacja: Dynia gotowana z kluskami ryżowymi Herbata miętowa II Dzień Śniadanie: Ryż z pietruszką i marchewką, olejem lnianym – zmiksować Zielona herbata II Śniadanie: Kisiel z jabłkiem tartym Obiad: Żurek orkiszowy z jajkiem (zmiksowany) Ziemniaki gotowane, buraczki gotowane, mięso z królika, zmiksowane Sok przecierany z jabłek Podwieczorek: Mus jagodowy Kolacja: Krem selerowy z ryżem Herbata ziołowa III Dzień Śniadanie: Kaszka orkiszowa na mleku sojowym z olejem lnianym, starte jabłko Zielona herbata II Śniadanie: Mus dyniowy Obiad: Zupa marchewkowa z ziemniakami Potrawka z jagnięciny z ryżem i jarzynami Surówka z gotowanego selera z jabłkiem i olejem lnianym Podwieczorek: Kisiel z jagodami Kolacja: Cukinia przecierana z lanymi kluskami orkiszowymi Herbata rumiankowa Odżywianie zgodne z grupą krwi A>> Odżywianie zgodne z grupą krwi B>> Odżywianie zgodne z grupą krwi 0>> Odżywianie zgodne z grupą krwi AB>> O tłuszczach słów kilka. Niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe omega 3, omega 6 i ich wpływ na zdrowie człowieka>> O tłuszczach słów kilka Oliwa z oliwek. Jaką wybrać>> Opracowała: Renata Kłosowicz Bibliografia: Gastroenterologia Nettera. Wrocław: Elsevier Urban & Partner, 2010. Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka tom II. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2010. Adam Krechowiecki, Florian Czerwiński: Zarys anatomii człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie
Świeża kukurydza cukrowa odpowiednia do gotowania w kolbach. Kolby nie mogą być stare, gdyż ziarna utraciły wodę i również bardzo trudno będzie je ugotować. Należy zwrócić uwagę, czy liście otaczające kolbę pozostają zielone, a ziarna mają jasnożółty kolor, są pękate, miękkie, nie mają nalotu czy przebarwień.
fot. iStock by Getty Images Gotowanie kukurydzy powinno odbywać się w nieosolonej wodzie - pod wpływem soli kukurydza nieco twardnieje, dlatego lepiej lekko osłodzić wodę, a kukurydzę posolić dopiero na talerzu. Ile czasu i jak gotować kukurydzę? Aby ugotować kukurydzę, wybierz ładne kolby o dużych, jasnych ziarnach. Obierz je z włókien i wrzuć do gotującej się wody (aby dodatkowo zmiękczyć warzywo w trakcie gotowania do wody można dolać trochę mleka). Kukurydzę gotuj pod przykryciem, w zależności od wielkości kolby, przez 15-20 minut - najważniejsze, by ziarna były miękkie. Jak ugotować kukurydzę, by była naprawdę pyszna? Kolbę przed wrzuceniem na wrzątek możesz przełamać na pół (krojenie będzie o wiele trudniejsze). Jak podawać gotowaną kukurydzę? Najprostszym sposobem na podanie gotowanej kukurydzy jest oprószenie jej solą i posmarowanie odrobiną masła. Najlepiej smakuje gorąca, prosto z garnka (wówczas masło położone na wierzchu kolby rozpuszcza się i tym samym równomiernie rozprowadza). Aby urozmaicić jej słodki smak, możesz zrobić masło z dodatkiem pietruszki albo rozmarynu. Kukurydza świetnie komponuje się również z sosami - sosem czosnkowym lub barbecue. fot. iStock Jak jeszcze można podawać kukurydzę? Kukurydza zwyczajna (hiszp. maíz) jest tradycyjnym składnikiem kuchni meksykańskiej. Dotarła do Europy właśnie z tych rejonów. Samą kukurydzę można przyrządzać na wiele sposobów: prażąc (tzw. popcorn), gotując, grillując. Z kukurydzy produkuje się olej kukurydziany, mąkę, kaszę, (z której możemy zrobić polentę) i wszystkim znane płatki śniadaniowe (najczęściej spożywane z mlekiem). Owoce kukurydzy występują w wielu kolorach: od delikatnie białego, poprzez żółty, pomarańczowy, purpurowy, aż do brunatnego. Najczęściej spotykaną odmianą jest kukurydza żółta. Co warto wiedzieć o kukurydzy? Majowie wierzyli, że pierwsi ludzie zostali ulepieni przez bogów z ciasta kukurydzianego. W Polsce nie jest ona może aż tak popularna jak w Meksyku, ale jej spożycie w naszym kraju wzrasta. Obecnie statystyczny Polak zjada rocznie 0,5 kg tego warzywa. Gatunkiem uprawianym w Polsce jest kukurydza cukrowa. Poza walorami smakowymi posiada ona duże znaczenie dietetyczne - odznacza się dużą wartością odżywczą. Szczególną rolę odgrywa w diecie bezglutenowej. Ziarna kukurydzy są bogate w skrobię i witaminy z grupy B, a także potas, żelazo, fosfor, magnez. Tłoczony z ziaren kukurydzy olej ma właściwości obniżające poziom cholesterolu we krwi. Kukurydza z puszki zawiera dużo mniej skrobi niż świeża, posiada natomiast dużo cukru i soli. Więcej kulinarnych porad: Jak gotować ziemniaki? Sprawdzone porady, by były idealne Jak gotować ziemniaki? Czas zależy od ich wielkości i odmiany. Zwykle ziemniaki muszą się gotować ok. 15-20 minut. Istotne jest też kiedy dosypujesz sól i czy garnek z ziemniakami przykrywasz pokrywką, czy nie. Aby zrobić pyszne danie z ziemniaków, musisz wiedzieć, jak je odpowiednio przyrządzić. Jak zagęścić zupę? 6 sprawdzonych sposobów Do zagęszczenia zupy możesz użyć mąki - przygotowując z niej zasmażkę albo mieszając ją z zimną wodą. Innym sposobem na to, jak zagęścić zupę, jest dodanie np. kaszy manny lub żółtka. Jak rozpalić grilla (z podpałką oraz bez) Podpowiadamy, jak rozpalić grilla przy użyciu podpałki lub bez - w każdym przypadku koniecznie musisz mieć brykiet lub węgiel. Potrzebujesz kwadransa, żeby rozpalić grilla naszym sposobem. Jak szybko rozmrozić mięso? Szybkie rozmrażanie mięsa: umieść mięso w misce z zimną wodą i wymieniaj ją co pół godziny. Możesz umieścić zamrożone mięso na najniższej półce w lodówce. Wkładanie mrożonki do gorącej wody jest niezalecane - grozi zatruciem Salmonellą.
Fasola z puszki - czy jest zdrowa? Fasola z puszki, podobnie jak groszek czy kukurydza, to niezbyt zdrowy wybór. Wnętrze puszek pokrywane jest bisfenolem (BPA). BPA ma budowę zbliżoną do żeńskiego hormonu płciowego – estrogenu, dlatego może oddziaływać na funkcjonowanie układu hormonalnego. BPA jest podejrzewany o zwiększanie ryzyka:
Kukurydza (łacińska nazwa Zea mays subsp. mays) to bardzo wartościowe pod względem odżywczym warzywo, jedno z pierwszych hodowanych na dużą skalę roślin przez człowieka. Ojczyzną kukurydzy jest Ameryka Środkowa i Południowa. Wiadomo, że co najmniej 7 tysięcy lat temu warzywo to było podstawą w menu starożytnych plemion: Azteków, Inków oraz Majów. Do Europy kukurydzę przywiózł w XVI wieku Krzysztof Kolumb. Pojawienie się jej na ziemiach polskich datowane jest na XVIII wiek. Największą popularnością konsumpcyjną cieszy się kukurydza cukrowa. Obecnie najwięksi producenci kukurydzy na świecie to: Stany Zjednoczone, Chiny, Brazylia i Meksyk, natomiast w Europie to Francja, Ukraina i Czytaj dalej ▼ Częścią użytkową kukurydzy jest kolba, czyli owoc złożony z licznych mięsistych złocistych lub żółto złocistych ziarenek. Jest rośliną jednoroczną wytwarzającą wzniesione, pojedyncze źdźbło, wysokości od 0,5 do 2,5 m. Pod ziemią tworzy system korzeniowy, sięgający od 1 do 2 m w głąb gleby. Kukurydza cukrowa lubi ciepło. Kiełkuje i rośnie w temperaturze powyżej 10°C i jest wrażliwa na przymrozki. W Polsce kukurydza jest hodowana głównie na Kujawach i w Wielkopolsce. Dobrze udaje się w latach ciepłych, słonecznych i suchych. Przemysłowo kukurydza wykorzystywana jest w przemyśle paszowym, spirytusowym, piwowarskim, olejarskim oraz cukierniczym. Ponadto stanowi cenny surowiec w przemyśle papierniczym, farmaceutycznym i chemicznym. Kukurydza posiada również ogromy potencjał jeśli chodzi o możliwości produkcji energii. Kolby kukurydzy zbiera się ręcznie lub za pomocą specjalnych kombajnów w sierpniu i we wrześniu. Nasiona muszą być w pełni wykształcone, ale jeszcze miękkie i soczyste, gdyż wówczas mają najwięcej cukru. Wartości odżywcze kukurydzy cukrowej Kukurydza to w dużej mierze skrobia i białko (niepełnowartościowe), ale najbardziej cenimy tę roślinę jako dobre źródło witamin: A, C, B1, B2, PP, B6, B9 (kwasu foliowego), B5 (kwasu pantotenowego), minerałów takich jak: potas, magnez i mangan oraz błonnika pokarmowego. Kukurydzę warto wspomnieć dla kombinacji przeciwutleniaczy innych jak witamina C i A czyli witaminy E i selenu. Warto również wspomnieć o naturalnym barwniku kukurydzy - zeaksantynie. Związek ten przynosi dobre efekty w profilaktyce chorób nowotworowych, zwłaszcza jeśli chodzi o raka prostaty, jelita grubego i raka piersi. Osoby jedzące regularnie świeżą kukurydzę będą też rzadziej cierpiały na choroby dróg moczowych. Należy więc pamiętać, że najzdrowsze są świeże kolby w sztuce kulinarnej Jest ona bardzo chętnie przez nas spożywana jako kolba - ugotowana w lekko osolonej wodzie i polana masłem (kupujemy ją jako świeżą lub mrożoną) lub grillowana lub w formie konserwy jako pojedyncze ziarenka w słonawej zalewie. Kukurydza konserwowa stanowi cenny dodatek przede wszystkim do sałatek. Można sporządzać z niej również kremowe zupy. Bardzo znaną przekąską uzyskiwaną z ziaren kukurydzy jest popcorn - czyli prażona kukurydza uzyskiwana w wysokiej temperaturze. Z kukurydzy wytwarzane są inne produkty, które mają szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym takie jak: mąka kukurydziana, kasza czy też olej kukurydziany. Z kukurydzy a w zasadzie z jej odpadów wytwarza się również cieszący się złą sławą syrop glukozowo-fruktozowy, jest on jednak uzyskiwany w wyniku szeregu długich procesów technologicznych, przez co z kukurydzą nie ma on już wiele wspólnego. Warto wspomnieć jeszcze o mące kukurydzianej które nie posiada w swoim składzie glutenu co, z żywieniowego punktu widzenia, stanowi ogromną zaletę. Gluten jest białkiem występującym w naszych rodzimych zbożach: pszenicy, życie i jęczmieniu. Alergia na gluten powoduje konieczność eliminacji z diety wyrobów z wyżej wymienionych zbóż. Podobnie chorzy na celiakię czyli trwałą nietolerancję glutenu również muszą przestrzegać diety bezglutenowej. W wyrobach bezglutenowych, oznaczonych symbolem przekreślonego kłosa, produkty glutenowe zastępuje się produktami na przykład z i wartości odżywcze - kukurydza ziarno Składnik Zawartość w 100 [g] Kalorie (wartość energetyczna) 88 kcal / 368 kJ Białko 3,02 g Tłuszcz ogółem 0,78 g Kwasy tłuszczowe nasycone 0,119 g Kwasy tłuszczowe jednonienasycone 0,227 g Kwasy tłuszczowe wielonienasycone 0,366 g Kwasy tłuszczowe omega-3 0,011 g Kwasy tłuszczowe omega-6 0,355 g Węglowodany 20,71 g Błonnik pokarmowy 2,1 g Witamina A 195 Witamina D 0 Witamina E 0,08 mg Witamina K1 0,3 µg Witamina C 6,4 mg Witamina B1 0,083 mg Witamina B2 0,068 mg Witamina B3 (PP) 1,739 mg Witamina B6 0,168 mg Witamina B9 (kwas foliowy) 36 µg Witamina B12 0 µg Witamina B5 (kwas pantotenowy) 0,361 mg Wapń 4 mg Żelazo 0,42 mg Magnez 18 mg Fosfor 70 mg Potas 213 mg Sód 3 mg Cynk 0,38 mg Miedź 0,04 mg Mangan 0,12 mg Selen 0,7 µg Fluor 14,6 µg Cholesterol 0 mg Fitosterole ~ Kalorie i wartości odżywcze - kukurydza z puszki (konserwowa) Składnik Zawartość w 100 [g] Kalorie (wartość energetyczna) 79 kcal / 331 kJ Białko 2,46 g Tłuszcz ogółem 1,11 g Kwasy tłuszczowe nasycone 0,161 g Kwasy tłuszczowe jednonienasycone 0,223 g Kwasy tłuszczowe wielonienasycone 0,415 g Kwasy tłuszczowe omega-3 0,018 g Kwasy tłuszczowe omega-6 0,397 g Węglowodany 17,77 g Błonnik pokarmowy 1,9 g Witamina A 45 Witamina D 0 Witamina E 0,07 mg Witamina K1 0 µg Witamina C 1,6 mg Witamina B1 0,016 mg Witamina B2 0,027 mg Witamina B3 (PP) 0,712 mg Witamina B6 0,168 mg Witamina B9 (kwas foliowy) 356 µg Witamina B12 0 µg Witamina B5 (kwas pantotenowy) 0,355 mg Wapń 4 mg Żelazo 0,55 mg Magnez 13 mg Fosfor 47 mg Potas 138 mg Sód 186 mg Cynk 0,34 mg Miedź 0,05 mg Mangan 0,11 mg Selen 0,7 µg Fluor ~ Cholesterol 0 mg Fitosterole ~ Kukurydza (łacińska nazwa Zea mays subsp. mays) to bardzo wartościowe pod względem odżywczym warzywo, jedno z pierwszych hodowanych...
3JWZ. 484 449 337 145 20 322 222 174 101
czy gotowana kukurydza jest lekkostrawna